جبر خداگونه‌ی ماشین

سئوالاتی هستند که هرگز به جوا ب نمی‌رسند فقط جنبه و صورت تازه‌ای پیدا می‌کنند. یکی از سئوالاتی که خیلی‌ها باهاش روبرو میشن مسئله جبر و اختیاره. این چیزهایی که در ادامه نوشتم چیزیه که خودم در این باره به نتیجه رسیدم. اگر نظری دارید خوشحال میشم با من به اشتراک بذارین.

بعد از اینکه نسبت به داده کاوی یک دید سطحی پیدا کردم و مختصر اطلاعاتی کسب کردم دنبال نمود عینی گشتم و چیزی رو نیافتم الا ماهواره‌های هواشناسی و پیش‌بینی‌هاشون که مربوط به آب و هوای آینده‌است.

ما در مورد طبیعت اطلاعاتی داریم که محدوده ولی برای پیش‌بینی با اطمینان صد در صد هر چیزی که قراره اتفاق بیافته لازمه که ما اطلاعات کامل داشته باشیم و خطا ؛ نتیجه‌ی نداشتن تمام اطلاعات یا نقص ساختار سیستم پیش‌بینی کننده‌ی ماست. برای مثال ما می‌تونیم با توجه به یک سری پارامترها حدس بزنیم دما در فلان روز به فلان درجه میرسه ولی یک آتش‌سوزی که یک رخداد غیرمنتظره‌است می‌تونه باعث غلط در  اومدن پیش‌بینی ما بشه. با این حال با درصد خوبی ، آینده ( هر چند کوتاه) از یک جهت قابل پیش‌بینیه. ولی این پیش‌بینی چیزی نیست که به طبیعت چیزی رو تحمیل کنه. چون بر اساس یک سری فرمول و داده و اطلاعات میشه گفت که فردا چی میشه و فردا از طرف سیستم هواشناسی ما دچار این جبر نشده. فردا از طرف فرموله شدن شرایطش دچار جبر میشه. از طرف ریاضیات و قوانین پیرامونش. 

ما انسان‌ها فکر می‌کنیم که خودمون تصمیم می‌گیریم ولی در حقیقت چیزهای زیادی هستند که در تصمیم‌گیری ما دخیلند. تصمیماتی که یک فرد در هنگام مستی می‌گیره با هنگام هوشیاری فرق داره. تصمیمات در هنگام ترس با تصمیماتی در شرایط عادی فرق داره. خیلی چیزها دخیلند. شاید دمای اتاقتون ، رنگ محیط ، غذایی که خوردین ، مقدار موادی که توی خونتون حضور داره ، شرایط ژنتیکی ، محیط و دخیل باشند و شما فکر کنین این کسی که توی مغزتون بهتون فرمان میده داره تصمیم می‌گیره.

حالا در مورد جبر یا اختیار یک شرایط فرضی رو در نظر می‌گیریم. ماشینی بدون خطا و فوق هوشمند که تونسته تمام اطلاعات ژنتیکی ، اطلاعات رفتاری ، اطلاعات محیطی و هر چیز دخیل رو جمع کنه با یک سیستم هوشمند با یک برنامه بدون خطا شما رو در یک تصمیم‌گیری قرار بده و انقدر از شما داده داشته باشه که با اطمینان صد درصد انتخاب شما رو حدس بزنه. اونوقت چی؟ اگه در مورد همه آدم‌ها همینقدر اطلاعات داشته باشه اونوقت چی؟ اونوقت میدونه که شما فردا قراره در ارتباط با یک آدم چه تصمیمی بگیری چون پیش‌بینی پذیری. اگه در مورد اکو سیستم ، انسان‌ها و  همه چی اطلاعات کامل داشته باشه اونوقت چی؟ اونوقت اون می‌دونه که ده سال دیگه در شهر شما چه اتفاقی خواهد افتاد و شما اونموقع چیکار می‌کنی.

اینها همه فرضیه‌ هستند امّا اگه یک روزی به حقیقت بپیونده یک دانای کل داریم که می‌تونه بگه شما کِی می‌میری ولی اون موجود خدا نیست و اختیار نداره که چیزی رو عوض کنه. اون تنها همه چیز رو می‌دونه. چیزی رو که شما هیچ راه فراری رو ازش نداری ، چیزهایی رو که شما بهش مجبوری. چون جبر چیزیه که اختیار تو رو جهت میده.